Kanclerz – znaczenie słowa
Kanclerz to tytuł nadawany osobie, która pełni funkcję głównego ministra w rządzie. Termin ten pochodzi z języka łacińskiego i oznacza „szefa” lub „głowę”. Kanclerz jest odpowiedzialny za przygotowanie i wykonanie polityki rządu oraz zarządzanie budżetem państwa.
Historia kanclerza
Pierwszy kanclerz pojawił się w starożytnym Rzymie, gdzie był on odpowiedzialny za sprawy prawne i administracyjne. W Europie Środkowej termin ten pojawił się w XII wieku, a pierwszy kanclerz został mianowany przez cesarza Fryderyka II Hohenstaufena. W Anglii kanclerzem został Thomas Becket w 1162 roku, a w Niemczech kanclerzy byli mianowani przez cesarzy niemieckich od XIII do XIX wieku.
Funkcje kanclerza
Głównymi obowiązkami kanclerza są: reprezentowanie rządu na arenie międzynarodowej, koordynacja działań różnych ministerstw, ustalanie priorytetów politycznych i budżetowych oraz przedstawianie projektów ustaw parlamentowi. Kanclerze czasami mają też możliwość powoływania innych ministrów do swojego gabinetu.